نازکی پوست صورت ، نوعی بیماری شایع در میان بزرگسالان (خصوصاً افراد مسنتر) است و بیشتر در صورت افراد مشاهده میشود. افراد پوست نازک، حتی میتوانند رگها، تاندونها، استخوانها و مویرگهای زیر پوست دست و بازوی خود ببینند.
با افزایش سن ممکن است شاهد این عارضه پوستی در ناحیه بازوها و پاها نیز باشیم. پوست نازک به راحتی کبود می شود و در معرض خطر قرار می گیرد. در این مقاله به دلایل نازک شدن پوست، درمان نازکی پوست و همچنین چگونگی ترمیم پوست نازک شده خواهیم پرداخت. پس اگر شما هم نمی دانید برای نازک شدن پوست صورت چه کنیم تا انتها با آپ ریمو همراه ما باشید.
پوست شما سه لایه اصلی دارد. اپیدرمیس، درمیس و هیپودرمیس .هرکدام از آن ها نقش مهمی را در نازک بودن و شکنندگی پوست ایفا می کنند.
پوست بهطور طبیعی در برخی از قسمتهای بدن نازکتر است. ضخامت پوست روی پلکها تنها ۰٫۵ میلیمتر است درحالیکه ضخامت پوست پاشنهها تا ۴ میلیمتر هم ممکن است باشد
معرفی هر یک از سه لایه پوست و نقش آنها در نازکی پوست
هیپودرم داخلی ترین لایه است که از بافت ، چربی و غدد عرق تشکیل شده است.
درم لایه بعدی است که شامل اعصاب و خونرسانی است.
اپیدرم خارجی ترین لایه پوست است که مانعی در برابر آلودگی و باکتری است.
پوست نازک به این معنی است که اپیدرم به اندازه کافی ضخیم نیست. چربی هایپودرم نیز ممکن است چربی کمتری داشته باشند ، که در نتیجه آن نیز نازک تر است.
به خودی خود ، پوست نازک نباید مشکل جدی ایجاد کند. با این حال ، ممکن است فرد متوجه شود که پوست او راحت تر آسیب می بیند یا سریع تر کبود می شود.
پوست خود را همیش تقویت کنیدپوست به علت از دست دادن کلاژن حالت ارتجاعی خود را از دست میدهد و نازک و چروکیده میشود
با افزایش سن، بدن کلاژن کمتری تولید میکند. کلاژن واحد سازنده پوست است که به جلوگیری از چین و چروک، افتادگی و از دست رفتن رطوبت کمک می کند. ژنتیک نیز می تواند در میزان کاهش کلاژن (با بالا رفتن سن) موثر باشد. از آنجا که درم کلاژن کمتری تولید می کند، قدرت ترمیم پوست کاهش یافته و این امر باعث نازکی پوست صورت می شود
داروهایی که باعث نازکی پوست میشوند
برخی داروهای خاص
کورتیکواستروئیدهای موضعی و خوراکی
آسپیرین بدون نسخه
داروهای رقیق کننده خون تجویزی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن.
سبک زندگی و استفاده از داروهای خاص نیز در زمره دیگر علائم نازک شدن پوست دست قرار می گیرند. با افزایش سن، بدن کلاژن کمتری تولید می کند. کلاژن، عنصر سازنده پوست است که به جلوگیری از بروز چین و چروک، شل شدگی و خشکی پوست کمک می کند. میزان کلاژن سازی پوست پس از افزایش سن امری کاملا ژنتیکی است. بهتر است بدانید که می توان برای درمان نازکی پوست از برخی داروهای کلاژن ساز، البته با تجویز پزشک استفاده کرد. همچنین لایه میانی پوست که درم نام دارد، کلاژن کمتری تولید می کند. در نتیجه پوست شما کمتر قادر به ترمیم بوده و نازک می شود.
زیر لایه اپیدرمیس وجود دارد و لایه میانی محسوب می شود. ضخیم ترین لایه است و شبکه های ساختاری کلاژن داخل آن قرار گرفته اند.
با افزایش سن ، ممکن است پوستی نازک ایجاد شود.
پوست به طور طبیعی در برخی قسمت های بدن نازک تر است.
پوست روی پلک ها فقط 0.5 میلی متر (میلی متر) ضخامت دارد ، در حالی که پوست روی پاشنه می تواند تا 4 میلی متر ضخامت داشته باشد.
هیپودرمیس درونی ترین لایه است که از غدد بافت ، چربی و عرق تشکیل شده است.
درم لایه بعدی است که شامل اعصاب و خون رسانی می شود.
اپیدرم بیرونی ترین لایه پوست است که سدی در برابر کثیفی و باکتری ها است.
عارضه پوست نازک صورت در زبان انگلیسی با عنوان Thin Face Skin شناخته میشود. در مجموع، اصطلاح Thin Skin به نازکی پوست اطلاق میشود.
نازکی پوست با بالا رفتن سن، قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش،
مشکلات ژنتیکی و استفاده از داروها و روشهای درمانی خاص همراه است؛ بنابراین، افرادی که در معرض این عوامل تشدیدکننده قرار داشته باشند، ممکن است بیش از سایرین عارضه پوست صورت نازک را تجربه کنند.
نور آفتاب با گذشت زمان نقش بسزایی در نازک شدن پوست دارد. اشعه UVA و UVB می تواند سلول های پوست را از بین ببرد یا به آن آسیب برساند.
سیگار کشیدن و نوشیدن الکل هر دو سرعت پیری پوست را افزایش می دهند و می توانند به مرور زمان باعث نازک شدن پوست شوند.
کرم های استروئیدی می توانند سلول های اپیدرم را کوچکتر کنند. این دارو همچنین ممکن است بر بافت متصل کننده سلولهای پوستی تأثیر بگذارد. این می تواند پوست را چروکیده و شل نشان دهد.
سرعت پیری پوست را افزایش میدهند و به مرور زمان میتوانند باعث نازکی پوست شوند.
دلایل نازکی پوست و کرمهای استروئیدی
باعث کوچکتر شدن سلولهای اپیدرم میشوند. این کرمها، بافتی که سلولهای پوستی را به هم متصل میکند، تحت تاثیر قرار میدهد و باعث میشوند که پوست، چروک یا شل به نظر برسد.
یکی از شایعترین علل نازک شدن پوست، استفاده مکرر از ترکیبات موضعی حاوی کورتون است. در این موارد باید مصرف داروی موضعی قطع شود و از داروهای ترمیمکننده حاوی زینک یا روی، استفاده گردد
نواحی آسیبدیده را ترمیم میکند.
سلولهای پوستی را بازسازی میکند.
جراحات و آسیبهای پوستی را به سرعت بهبود میدهد.
خاصیت آبرسانی با قدرت آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی دارد.
از بروز قرمزی، خارش و سوزش پوست در نواحی آسیبدیده جلوگیری میکند.