خوشبختانه گوشت اضافه قابل درمان است. اگر از داشتن گوشت اضافه در محل آسیب دیدگی پوست خود ناراضی هستید میتوانید با پزشک درباره نحوه درمان و از بین بردن آن صحبت کنید.
این زائده های گوشتی ریزی که بر روی پوست ظاهر میشوند، معمولاً وقتی که به طور مکرر تحریک شوند (برای مثال در اثر تماس با یقه لباس یا بیخ کشاله ران) ممکن است علائمی را ایجاد کنند. اما مشکلات زیبایی و ظاهر ناخوشایند آنها مهمترین دلیلی است که افراد مختلف برای برداشتن منگوله های پوستی دارند. گاهی ممکن است لازم باشد که یک منگوله پوستی از روی پوست برداشته شود، زیرا به شدت تحریک و قرمز شده و باعث خونریزی یا سیاه شدن پوست و از بین رفتن بافت آن (نکروزه شدن) شده است
افراد مستعد ایجاد گوشت اضافه باید از سوراخ کردن بدن (پیرسینگ)،خالکوبی(تاتو) و جراحی غیرضروری خودداری کنند.
در ادامه با آپ ریمو همراه ما باشید
بین ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و زائده های گوشتی ارتباط وجود دارد. مقاومت به انسولین، که ممکن است منجر به دیابت نوع 2 و پیش دیابت شود، ممکن است در ایجاد منگوله های پوستی نیز نقش داشته باشد. افراد مبتلا به مقاومت به انسولین، جذب گلوکز از جریان خون را به طور موثری انجام نمی دهند.
منگوله های پوستی یکی از عوارض جانبی شایع بارداری می باشد که ممکن است به دلیل هورمون های بارداری و افزایش وزن ایجاد گردد. در موارد نادر، چندین زائده گوشتی ممکن است نشانه عدم تعادل هورمونی یا مشکل غدد درون ریز باشد.
سوراخ کردن گوش
خراشیدگیهای پوستی
محل برشهای جراحی
محل واکسیناسیون
جای جوش
سوختگیها
جای زخم ناشی از آبلهمرغان
این نوع شایعترین ضایعه در سراسر دنیا است و بر اساس مشاهدات انجمن سرطان آمریکا ، این نوع ضایعات معمولا کوچکتر از نیم سانتیمتر بوده و معمولا گرد با سطح صاف می باشد رنگ آنها نیز ممکن است از همرنگ پوست تا قهوه ای یا حتی سیاه باشد.
بالا رفتن مقدار هورمونها، مانند آنچه که در زمان بارداری اتفاق میافتد، ممکن است باعث افزایش تشکیل منگولههای پوستی شود، به طوری که این منگولهها در زنان باردار با فراوانی بیشتری دیده میشوند. منگولههای پوستی کاملاً بیضرر هستند و هیچ نیازی به درمان ندارند، مگر آنکه برای فرد دردسر و زحمت ایجاد کنند. منگولههای پوستی که برای زنان باردار دردسرساز میشوند را میتوان در همان دوران بارداری و یا بعد از زایمان به سادگی برداشت. این کار معمولاً توسط یک پزشک متخصص پوست انجام میشود.
التهاب مزمن اصلی ترین علت ایجاد گوشت اضافه بینی است. اما به طور کلی، علت ایجاد گوشت اضافه بینی می تواند بیماری هایی چون آسم، عفونت مکرر، حساسیت به دارو، آلرژی های تنفسی و اختلالات ایمنی نیز باشد. ممکن است بعد از جراحی بینی نیز گوشت اضافه در این ناحیه به وجود آید که به آن کلوئید گفته می شود. اگر رشد پولیپ یا کلوئید زیاد باشد، مشکلات جدی در پی خواهد داشت. از جمله این مشکلات می توان اختلال در تنفس، عفونت های مکرر و از دست دادن حس بویایی اشاره نمود.
بواسیر شایع ترین بیماری ناحیه نشیمنگاه است که بیشتر از نصف مردم جهان به آن دچار میشوند. وقتی فشار ناحیه نشیمنگاه افزایش می یابد، رگ های این ناحیه متورم شده و دچار آسیب می شوند.
اگر این آسیب دیدگی در رگ های داخلی دیواره روده ایجاد شود هموروئید داخلی و اگر در رگ های خارج مقعد ایجاد شود، بواسیر خارجی است
برداشتن جای زخم کلوییدی از طریق جراحی میتواند جای زخمی حتی بزرگتر از زخم اول را به جا بگذارد، بنابراین توصیه میشود پیش از روی آوردن به جراحی، درمانهای دیگری مانند تزریق استروئید، پانسمان فشاری یا بسته را امتحان کنید. تکنیکهای محتاطانه و دقیق جراحی و در عین حال استفاده از کمترین تعداد بخیه ممکن هنگام بستن زخم خطر تشکیل گوشت اضافه ی بیشتر را کاهش میدهد.