در یک دوره داشتن ابروهای پرپشت و کشیده و سایههای رنگارنگ زیبایی محسوب میشده و در دورهای دیگر گونههای برجسته تزریق شده و فلج کردن عضلات با بوتاکس. اما مطالعه تاریخ همیشه مفید است و شناخت این تغییرات و تحولات تصور روشن و کاملی از آن چه که بر بشر گذشته است و آنچه پیش روی ماست به دست میدهد
در ادامه با آپ ریمو همراه ما باشید
آنطور که از نقاشیها و نقوش سنگی بهجا مانده از دوران مختلف ایران باستان مشخص است در آن دوره داشتن چشمهای تیره و موهای تابدار مشکی اصل اساسی زیبایی محسوب میشد. در بعضی منابع گفته شده که داشتن موهای صاف نوعی نشان شلختگی و بیتوجهی به ظاهر محسوب میشد
تمام نقوش سنگی و نقاشیهای آن زمان نشان میدهند که سربازان هخامنشی و مردم عادی دارای موها و ریش و سبیل مجعد بودهاند. ابروان پیوسته و پر همچنین پوست سفید و روشن معیارهای زیبایی زنان ایرانی محسوب میشدند
در این دوران معیارهایی مانند پوست سفید، چشمان بادامی تیره و موهای بلند و اندام توپر از گذشته حفظ شده ولی لپهای گلگون و ابروان پیوسته دوباره باب شدند. اما شاهکار این دوران داشتن سبیل است. شاید فکر کنید چون مردان قجری آن سبیلهای پرپشت و از بنا گوش در رفته را داشتند، زنان قجری هم باید سبیل داشته باشند اما واقعیت چیز دیگری است.
یک قرن پیش وقتی کوکو شانل اسطوره طراحی لباس و مد قرن بیستم با کشتی تفریحی به سفر رفت دچار آفتاب سوختگی شد و وقتی به پاریس بازگشت صورت برنزه شده او به جدیدترین مدل آرایش و زیبایی پاریس در آن دوره تبدیل شد و همه خانمهای پاریسی به دنبال این بودند که مانند کوکو شانل برنزه و آفتاب سوخته شوند. اگرچه کارشناسان پوست و مو و متخصصان زیبایی معتقدند این روش زیبایی روش سالمی نیست و آن را توصیه نمیکنند اما از آن زمان تا کنون برنزه کردن بین خانمها و حتی آقایان محبوب بوده است
مدل مو بافت در زیبایی
اولین تلاش ها برای بافت مو در قبیله ای آفریقایی شکل گرفت. همانطور که می دانید موهای کسانی که در مناطق گرم استوایی مثل آفریقا زندگی می کنند زبر و وز است. نگهداری این فرم مو در هوای گرم و شرجی آفریقا طوری که کمترین مزاحمتی را برای فرد داشته باشد دلیلی برای ایجاد روشی به عنوان بافت مو شد. این روش درهم تنیدن موها کم کم بین افراد قبلیه رایج شد و حتی سینه به سینه و نسل به نسل به مردم قبایل مختلف آموزش داده شد و و کم کم سبک های مختلف و جدیدی از دل روش اصلی بیرون آمد و باعث ایجاد مدل های مختلف بافت مو شد. زیبایی بافت به قدری بود که کم کم این سنت زیبا راهش را به دنیای مد و فشن هم پیدا کرد
بستن پاها شاید یکی از ناخوشایندترین شکل های تغییر فرم بدن در طول تاریخ باشد که ریشه اصلی آن نامشخص است ولی می دانیم که این سبک زیبایی در قرن سیزدهم توسط زنان و دختران اشراف زاده شایع شده بود و در نهایت این رسم در بین جامعه بیشتری شیوع پیدا کرد. در این سبک وقتی دختری در بین پنج تا هفت سال داشت پاهایش محکم بانداژ می شد تا از رشد آن جلوگیری شود. این کار موجب شکسته شدن استخوان شده و در نهایت پاشنه پا به سمت انگشتان پا خم می شد. این رسم دردناک و فلج کننده برای ایجاد پاهای کوچک که در آن زمان زیبا در نظر گرفته می شد، انجام می شد.
یونانی ها روی زیبایی بسیار حساس بودند و آن را با معادلات پیچیده ریاضی محاسبه میکردند و فرمولهای خاص خود را داشتند! چشمان بزرگ، دهان کوچک، مدل بینی که اکنون با نام بینی کلاسیک یونانی شناخته می شود و پیشانی بلند از ویژگی های یک چهره زیبا بود.
بدن توپر، پاهای کوتاه و دور کمر بزرگ از دیگر معیارهای زیبایی محسوب می شد. نکته جالب اینکه در این دوران زنان باید بیشتر بدنی مردانه می داشتند؛ بنابراین بالا تنه مردانه مزیت بزرگی بود! موی بلوند نیز بزرگترین معیار زیبایی محسوب می شد