هنگامی که پوست آسیب می بیند، بافت گرانولیشن ایجاد میشود تا روی زخم را بپوشاند اگر بافت گرانولیشن بتواند به پوست طبیعی تبدیل شود تقریبا اثری از زخم به جا نمی ماند ولی در صورتی که این مسیر با مشکل یا تاخیر مواجه شود بافت فیبری به نام بافت اسکار بر روی زخم ایجاد می شود تا آسیب را ترمیم و محافظت کند که اغلب از لحاظ نوع بافت ،تراکم عروق و اعصاب و حتی رنگ ، کمی با پوست طبیعی متفاوت است. در برخی موارد، این بافت اضافی بیشتر رشد می کند و فراتر از ناحیه زخم می شود و بافت صاف و سختی به نام کلوئید یا اسکار هایپرتروفیک را تشکیل می دهد.
به این ضایعه ضخیم و بزرگتر از اسکار کلوئید گفته می شود. کلوییدها از زخم بزرگتر هستند و در قسمت هایی از بدن که سطح بدون چربی دارد تشکیل می شوند. بیشتر در گوش و شانه این ضایعه را مشاهده می کنیم اما در قفسه سینه و گردن نیز ممکن است ایجاد شوند. این ضایعه خود به خود ایجاد نمی شود و در اثر زخم به وجود می آید. نکته قابل توجه این است که اگر شما در خانواده خود سابقه کلویید داشته باشید احتمال بروز آن در آن شما نیز وجود دارد
در ادامه با آپ ریمو همراه باشید
کلوئید گاهی از اندازه خود زخم بزرگتر میباشد و به حالت برجسته بر روی پوست میباشد.
اینگونه زخمها به هیچ وجه نباید دستکاری و یا جراحی غیرتخصصی شوند، زیرا بعد از انجام جراحی ممکن است کلوئید دوباره بازگردد و کلوئید که دوباره ایجاد میشود نسبت به کلوئید قبلی بزرگتر می باشد.
پزشکان از راهکارهای مختلفی برای درمان زخم کلوئیدی استفاده میکنند. در ابتدا سعی میکنند با درمانهای کم تهاجمی زخمهای کلوئیدی را درمان کنند.
این زخم های ناخوشایند به احتمال زیاد هنگامی ایجاد می شوند که پوست در معرض خطر سختی قرار می گیرد، مانند سوختگی یا سوراخ شدن. با این حال، از آنجایی که در طی فرآیند بهبودی، زخم های برآمده ایجاد می شوند هر گونه آسیب به پوست می تواند خطر ابتلا به جای زخم را افزایش دهد.
چه افرادی بیشتر به کلوئید دچار میشوند؟
برخی افراد مبتلا به کلوئید استعداد ژنتیکی دارند و ترمیم پوستشان پس از اَعمالی مانند برداشتن خال، جراحی، بریدگی و زخم به شکل کلوئید است. کلوییدها گاهی خودبهخود و بدون زخم در بدن ایجاد می شوند. این نوع کلوئید پس از ضربههای معمولی ایجاد میشوند که به زخم منجر نمیشود و یا اینکه پس از خوب شدن ضایعات التهابی مانند آکنه به وجود میآیند.
– آسیایی بودن
– افراد دارای سن زیر 30 سال
– بارداری
– لاتین بودن
اگر روی پوست شما کلوئید تشکیل شود، احتمالا متوجه یک یا چند مورد از علائم و نشانههای زیر خواهید شد. کلوئیدها تمایل دارند:
به آرامی ظاهر شوند. دیدن اولین علائم کلوئید ممکن است ۳ تا ۱۲ ماه طول بکشد. اغلب در طی یک سال از هر آنچه باعث زخم شدن پوست میشود، به وجود میآیند.
به صورت زخم برجسته صورتی، قرمز یا بنفش رنگ ظاهر شوند. اگر کلوئید روی نرمهی گوش ظاهر شود، به احتمال زیاد گرد یا بیضی شکل است. کلوئیدهای روی قفسه سینه، پاها و بازوها احتمالا به شکل یک زخم برجسته با سطح صاف هستند.
به آرامی رشد کنند. وقتی کلوئیدی را مشاهده کنید میبینید که به آرامی رشد میکند. اغلب هفتهها یا ماهها طول میکشد تا گسترش یابد. حتی بعضی مواقع یک کلوئید میتواند سالها رشد کند. همچنین یک کلوئید میتواند به سرعت رشد کند. اندازه بعضیها در عرض چند ماه سه برابر میشود.
1. براق بدون مو
2. برآمده روی پوست
3. سفت و لاستیکی
4. در ابتدا رنگ قرمز یا بنفش هستند و بعدها تیرهتر میشوند.
5. بعضی از کلوئیدها نرم و بعضی از آنها بسیار سفت هستند.
6. معمولاً سایز کلوئیدها کوچکتر از 5/2 سانتیمتر است و گاهی اوقات بزرگتر از 30 سانتیمتر میشوند.
7. کلوئیدها میتوانند تا سالها روی بدن فرد باقی بمانند.
کلوئید عموما حدود سه ماه بعد از آسیب وارده به پوست ایجاد می شوند در حالی که ممکن است زمان تا یک سال افزایش یابد. بافت لاستیک مانند کلوئید از حاشیه های زخم فراتر می رود. این ضایعه ممکن است با خارش، درد یا احساس سوزش همراه باشد. در برخی مواقع کلوئید بدون وجود هیچ گونه آسیب پوستی مشخص ظاهر می گردد. نواحی که اغلب دچار کلوئید مشوند سینه، شانه ها، لوب گوش ها و گردن هستند. کلوئید ممکن است بر روی یک مفصل ایجاد شود و حرکت را محدود کند. در طول زمان، رنگ قرمز کلوئید به قهوه ای تغییر کرده یا بی رنگ می شود.
در سیر آنزیم هایی وجود دارد که باعت متوقف شدن ساختن بافت و رنگدانه ها در کلوئید می شود، البته امکان تحریک در ناحیه هم وجود دارد که این بستگی به نوع پوست و کلوئید دارد. اگر استفاده از سیر در محل باعث ایجاد هرگونه تحریک شد، بلافاصله آن را متوقف کنید. با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن واکنش بدن به این نوع درمانهای خانگی تا جایی که مقدور هست از این نوع درمانها پرهیز کنید.
خیلی مواقع پیش می آید که درمان جای زخم های سطحی نیز دشوار می شوند چه برسد به کلوئیدها و ضخامتی که دارند بنابراین بهتر است تا جای ممکن از بروز آن ها جلوگیری کنیم. اگر هنگام آسیب از پدفشار یا سیلیکون استفاده شود می تواند تا حد زیادی از بروز و رشد کلوئید جلوگیری کند. اگر دچار سوختگی یا زخم های عمیق شدید از کرم های ترمیم کننده مانند اناهیل که حاوی عصاره آناناس می باشد استفاده کنید. البته ناگفته نماند که لازم است حتما برای استفاده از آن ها از پزشک متخصص یا داروساز مشورت بگیرید. اگر کلوئید در بدن شما وجود دارد با قرار گرفتن در معرض آفتاب می تواند تغییر رنگ دهد بنابراین لازم است هنگامی که در معرض تشعشع مستقیم خورشید قرار دارید روی زخم را بپوشانید و یا از ضدآفتاب استفاده کنید.
برای ترمیم زخمهای کلوئیدی نگاهی از تزریق مواد استروئیدی به نام تریامسینولون استفاده میشود. این تزریقها باید درطول چند هفته مداوم تکرار شود تا نتیجه بهبودی حاصل شود. استفاده از استروئید یا به روش تزریقی میباشد یا اینکه نوارهایی که توسط استروئید اشباع شدهاند، را بر روی بافت کلوئید قرار میدهند.
این نوار باید به مدت دوازده ساعت در روز بر روی کلوئید باقی بماند تا باعث از بین رفتن گوشتهای اضافه شود
درمان کلوئید با جراحی به این معنا است که گوشت اضافه را در جریان عمل جراحی سرپایی، کوچک کنیم تا با بافت اطراف از لحاظ رنگ و ساختار مشابهت داشته باشد. اگر چه جراحی کلوئید باعث یک نتیجه زیبایی لذت بخش یا بهبود زخمی که التیام خوبی نداشته، میشود اما اسکار هیچگاه به طور کامل رفع و ناپدید نخواهد شد.